ในปี ค.ศ. 1693 เรือค้าขายของสเปนออกจากอาณานิคมในเมืองมะนิลาเพื่อมุ่งหน้าไปยังเม็กซิโก ไม่เคยมีใครเห็นอีกเลยจนกระทั่งรุ่นของเราตอนนี้ 15 ปีของอาสาสมัครโบราณคดีทางทะเลและการวางระบบประปาของหอจดหมายเหตุของราชวงศ์สเปนได้ค้นพบตัวตนของเรือลำนี้ ซึ่งช่วยไขปริศนาในท้องถิ่นที่คงอยู่ตั้งแต่ก่อนอเมริกาตกเป็นอาณานิคม
มันจะเป็นการเดินทางการค้าปกติ
บนเรือการค้าปกติ Santo Cristo de Burgos ซึ่งเป็น เรือเดินทะเลชั้น Manilla ที่ใช้สำหรับทะเลหลวงและสินค้าขนาดใหญ่ ออกเดินทางข้ามมหาสมุทรแปซิฟิกตอนเหนือด้วยเรือที่เต็มไปด้วยขี้ผึ้ง เครื่องลายครามจีน และผ้าไหมสำหรับตลาดในเม็กซิโก เมื่อเกิดภัยพิบัติบางอย่าง สูญเสียเรือ
เจ็ดปีต่อมา แผ่นดินไหวขนาดประมาณ 9.0 ริกเตอร์ได้กลืนกินทะเลตามแนวชายฝั่งโอเรกอน ก่อนที่จะถุยน้ำลายกลับขึ้นฝั่งด้วยคลื่นสึนามิที่น่าสะพรึงกลัว ซึ่งบังเอิญไปรวบเรือเกลเลียนของสเปนที่ตกและสินค้าที่สูญหายก่อนที่จะโยนมันลงสู่ชายฝั่งที่ขรุขระ
เราทราบเรื่องนี้แล้วต้องขอบคุณสมาคมโบราณคดีทางทะเลแห่ง แอสโทเรียออริกอน (MAS) ซึ่งเป็นอาสาสมัครที่ได้รับแรงบันดาลใจจากตำนานท้องถิ่นเรื่องสมบัติที่จม เรื่องเล่าจากชาวอินเดียนแดงเนฮาเลมเกี่ยวกับเรือที่ถูกไฟไหม้และผู้รอดชีวิต และชาวบ้านที่รวบรวมชิ้นส่วนเครื่องลายคราม —ตัดสินใจเดินตามรอย ‘ซากขี้ผึ้ง’ ไปจนสุดทาง
การล่าเริ่มต้นขึ้น
MAS/ Facebook
สำหรับ MAS การค้นหาความจริงเกี่ยวกับความลึกลับในท้องถิ่นของซากขี้ผึ้งนั้นเริ่มต้นด้วยเศษพอร์ซเลน
มากกว่า: พวกเขาพบกระเบื้องโมเสคที่ยังไม่บุบสลายที่ใหญ่ที่สุดในโลกที่ไซต์ของโรงแรมในตุรกี – ซึ่งตอนนี้เป็นคุณลักษณะที่น่าทึ่ง
“นักโบราณคดีได้รวบรวมชิ้นส่วนเครื่องเคลือบของจีนจากแหล่งโบราณคดีที่อยู่ใกล้เคียง รวมทั้งบางส่วนที่ชาวอินเดียนเนฮาเลมในท้องถิ่นดัดแปลงเป็นจุดโพรเจกไทล์” รายงาน MAS ในบทสรุปชัยชนะของซากเรือซานโต คริสโต เดอ บูร์โกส
เครื่องลายครามจีนไม่เพียงมีการค้าขายกันอย่างแพร่หลาย แต่ยังมีแนวโน้มที่จะปฏิบัติตามรูปแบบและแนวโน้มในช่วงเวลาหนึ่งอย่างใกล้ชิด เมื่อเปรียบเทียบเครื่องลายครามที่ค้นพบที่ Nehalem Spit และชายหาดอื่นๆ กับของสะสมที่จัดขึ้นทั่วโลก เราตั้งใจแน่วแน่ว่าจะมาจากยุค Kangxi ในช่วงปลายศตวรรษที่ 17
ถัดมาเป็นการปรึกษาหารือกับเอกสารสำคัญเกี่ยวกับกิจกรรมทางเรือที่ละเอียดและกว้างขวางจากรัฐบาลสเปน ซึ่งถูกเก็บรักษาไว้ตั้งแต่สมัยยุคแห่งการสำรวจ
“บันทึกจดหมายเหตุของรายการค้าขายของเกลเลียนของสเปน มีเรือเกลเลียนเพียง 1 ลำที่แล่นจากมะนิลาไปยังอะคาปุลโกที่ขาดหายไปในช่วงเวลานี้: Santo Cristo de Burgos ” MAS เขียน “นอกจากนี้ เราทราบจากประวัติศาสตร์ปากเปล่าของชาวอินเดียนแดงว่า ลูกเรือบางคนรอดชีวิตจากการทำลายล้างและอาศัยอยู่กับชาวอินเดียนแดงบริเวณชายฝั่งมาระยะหนึ่ง โดยทิ้งลูกหลานที่ยังมีครอบครัวมาจนถึงทุกวันนี้”
ที่เกี่ยวข้อง: ภัยแล้งในอิรักเผยให้เห็นเมืองที่สวยงาม 3,400 ปีที่ปกคลุมไปด้วยแม่น้ำไทกริส
เนชั่นแนล จีโอกราฟฟิกรายงานถึง
บทสรุปของปริศนาดังกล่าว สังเกตว่าเอกสารสำคัญยังมีชื่อเรือเกลเลียนอีกลำที่สูญหายไปในทะเลที่มีพายุไม่นานหลังจากการสูญเสีย บูร์โกส เธอได้รับการขนานนามว่าSan Francisco Xavier และสูญหายไปในปี 1705
อย่างไรก็ตาม เมื่อ MAS เริ่มสำรวจเศษไม้ขนาดใหญ่จำนวนมากในถ้ำทะเลและชายหาดต่างๆ ตามแนวชายฝั่ง พวกเขาพบว่าไม้เหล่านี้ฝังอยู่ในหรือใต้ชั้นตะกอนที่ทราบข้อมูลเกี่ยวกับคลื่นยักษ์สึนามิ ซึ่งหมายความว่าพวกมันมีความร่วมสมัยหรือ ก่อนหน้านี้ ภัยพิบัติ ปกครองซานฟรานซิสซาเวียร์
ซานโต คริสโต เด บูร์โกสเผย
ขณะนี้ได้กู้คืนไม้หลายชิ้นแล้วโดยผู้ร่วมสำรวจระหว่างภาครัฐและเอกชน ซึ่งเกี่ยวข้องกับทุนสนับสนุนจาก Nat Geo Society ผลงานของกรมอุทยานในโอเรกอน และSEARCH Incบริษัทด้านการอนุรักษ์และฟื้นฟูวัฒนธรรมที่เพิ่งทำงานเกี่ยวกับซากเรืออับปาง ร.ล. ความอดทน
คาร์บอนจากคลื่นวิทยุบนไม้เผยให้เห็นว่าแท้จริงแล้วเรือที่พวกเขาเป็นเจ้าของถูกสร้างขึ้นในปี 1650 จากไม้แปรรูปในเอเชีย
ตรวจสอบ: การค้นพบที่น่าทึ่งใต้อเมซอนตอนใต้เผยให้เห็นสังคมเมืองและเกษตรกรรมที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
หลักฐานทั้งหมดชี้ให้เห็นว่าเป็น ซานโต คริสโต เดอ บูร์โกส และตอนนี้กลุ่มต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกำลังประกาศให้คนเดินชายหาดหรือผู้อยู่อาศัยที่อาจมีสิ่งประดิษฐ์และข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อส่งต่อและแบ่งปันสิ่งที่ค้นพบ โดยหวังว่าอาจมีเหรียญที่ติดมา ชื่อและวันที่อาจสัมพันธ์กับหลักฐานที่มีอยู่แล้วที่มีอยู่มากมาย
พิพิธภัณฑ์ท้องถิ่นที่จัดการโดย Oregon Parks and Recreation Dept. จะแสดงไม้ Beeswax Wreck แบบอักษรของพอร์ซเลนและขี้ผึ้งที่ยังไม่สิ้นสุดในปัจจุบันยังคงมีอยู่ในทะเล และ MAS อธิบายว่าพวกเขาจะพิจารณาตำแหน่งของพวกเขาเป็นส่วนสุดท้ายของงานในโครงการ
Credit : แทงบอล
